آرشیو شهریور ماه 1404

وقتی صحبت از اهمال کاری می‌شود، بیشتر ذهن مان به سمت درس، کار یا وظایف روزمره می‌رود. اما واقعیت این است که یکی از پرهزینه‌ترین انواع اهمال کاری، در حوزه‌ مسائل مالی رخ می‌دهد. به ویژه در شرایط اقتصادی ایران که تورم بالا و نوسانات بازار همیشه وجود دارد، به تعویق انداختن تصمیم‌های مالی می‌تواند خسارت‌های سنگینی به‌جا بگذارد. در ادامه چند مورد را مثال میزنیم:

1- خرید به موقع لوازم ضروری

فرض کنید یخچال خانه‌تان دائم خراب می‌شود. امروز می‌توانید با فروختن دستگاه قدیمی و پرداخت ۴۰ میلیون تومان یک یخچال جدید بخرید، اما منتظر می‌مانید تا پول کافی جمع شود. در این فاصله قیمت‌ها دو برابر می‌شود و برای همان یخچال حالا باید ۸۰ میلیون پول پرداخت کنید. در این مدت نه تنها هزینه‌ بیشتری برای تعمیرات داده‌اید، بلکه اعصاب‌تان هم بارها خرد شده است.
گاهی گرفتن یک وام با سود کمتر از تورم، تصمیمی بسیار عاقلانه‌تر از به تعویق انداختن خرید است.

2- تعلل در سرمایه گذاری

خیلی‌ها مدت‌ها در فکر سرمایه‌گذاری هستند اما به امید پایین تر آمدن قیمت ها کاری نمی‌کنند. مثلا فردی سال گذشته می‌توانست با ۱۰۰ میلیون تومان بخشی از پولش را در صندوق طلا یا بورس سرمایه‌گذاری کند. امروز همان مبلغ شاید نصف ارزش خرید سال قبل را داشته باشد. تأخیر در ورود به بازار یعنی از دست دادن فرصت رشد سرمایه و جا ماندن از افزایش ارزش دارایی‌ها.

3- پرداخت دیرهنگام بدهی‌ها

پرداخت به موقع بدهی یا اقساط بانکی نه تنها از نظر مالی بلکه از نظر اعتباری هم مهم است. فردی که قسط خود را به موقع نمی‌پردازد، علاوه بر پرداخت جریمه دیرکرد، در آینده هم برای گرفتن وام‌های جدید با مشکل مواجه می‌شود. این اهمال‌کاری مالی در واقع هزینه‌ای دوچندان به فرد تحمیل می‌کند.

4- عقب انداختن خرید بیمه

خیلی‌ها خرید بیمه‌های ضروری مثل بیمه‌ شخص ثالث یا بیمه تکمیلی (برای افراد مسن تر) را به تعویق می‌اندازند. اما کافیست یک بیماری یا حادثه پیش بیاید تا هزینه‌های چندین برابر بر دوش‌شان بیفتد. در حالی که اگر به موقع اقدام کرده بودند، می‌توانستند با پرداخت مبلغی مشخص، جلوی خسارت‌های سنگین را بگیرند.

5- نادیده گرفتن تعمیرات خانه یا خودرو

تصور کنید سقف خانه‌تان کمی نم داده یا ماشین‌تان صدای غیرعادی می‌دهد. اگر همین امروز اقدام کنید، با هزینه‌ای محدود مشکل رفع می‌شود. اما تعلل و اهمال‌کاری می‌تواند باعث شود نیاز به تعمیرات اساسی پیدا کنید یا حتی خسارت جانی و مالی جدی ببینید.

سخن آخر

اهمال‌کاری مالی تنها یک عادت بد نیست؛ یک هزینه‌ پنهان است که به مرور زمان جیب و آرامش افراد را خالی می‌کند. در شرایط تورمی امروز، سرعت عمل و تصمیم‌گیری به موقع می‌تواند تفاوت بین ثبات و بحران مالی باشد. گاهی یک اقدام کوچک امروز، شما را از چند برابر هزینه و استرس فردا نجات می‌دهد.

وقتی اضطراب به اهمال‌کاری دامن می‌زند

فرد مضطرب مدام با پرسش‌های «اگر خراب کنم؟»، «اگر کافی نباشم؟» یا «اگر نتیجه ناامیدکننده شود؟» درگیر است. همین تردیدها باعث می‌شود شروع کار را عقب بیندازد.
مثال ساده‌اش دانشجویی است که از ترس نمره‌ پایین، کتاب را باز نمی‌کند. او خیال می‌کند با به تعویق انداختن، استرسش کمتر می‌شود؛ اما واقعیت برعکس است. هر دقیقه تأخیر، فشار ذهنی را بیشتر می‌کند.

افسردگی و بی‌انگیزگی = تعویق مداوم کارها

در افسردگی، انرژی و امید به حداقل می‌رسد. حتی کارهای کوچک مثل شستن ظرف یا پاسخ دادن به یک پیام ساده، کوه بزرگی به نظر می‌آیند. طبیعی است در چنین شرایطی، فرد کارها را عقب بیندازد.
اما مشکل اینجاست که وقتی وظایف روی هم تلنبار می‌شوند، احساس گناه و بی‌ارزشی هم شدیدتر می‌شود. این حس دوباره افسردگی را عمیق‌تر کرده و راه فراری باقی نمی‌گذارد.

چرخه‌ معیوب اهمال‌کاری، اضطراب و افسردگی

اینجا با یک چرخه‌ بسته روبرو هستیم:

اهمال‌کاری ← اضطراب بابت انجام ندادن کار ← احساس افسردگی و ناتوانی ← دوباره اهمال کاری

این دور باطل می‌تواند ماه ها یا سالها ادامه پیدا کند، مگر اینکه فرد آگاهانه برای شکستن آن قدمی بردارد.

راهکارهای شکستن چرخه

• شروع کوچک: به جای فکر کردن به پروژه‌ بزرگ، فقط یک قدم کوتاه بردار. باز کردن فایل، نوشتن یک خط یا مرتب کردن بخشی کوچک از اتاق می‌تواند جرقه‌ حرکت باشد.

• مدیریت اضطراب: تکنیک‌هایی مثل تنفس عمیق، نوشتن نگرانی‌ها روی کاغذ یا چند دقیقه مدیتیشن، سطح تنش را پایین می‌آورد و ذهن را آماده شروع می‌کند.

• واقع‌بینی در اهداف: خیلی وقت‌ها اضطراب از این می‌آید که توقعات غیرواقعی از خودمان داریم. ساده‌سازی و شکستن هدف به مراحل کوچک، بار ذهنی را سبک می‌کند.

• کمک گرفتن از متخصص: وقتی افسردگی یا اضطراب شدید است، حضور یک مشاور یا روان درمانگر نه تنها مفید، بلکه ضروری است. درمان حرفه‌ای می‌تواند چرخه را از ریشه متوقف کند.

سخن پایانی

اهمال کاری همیشه به معنای تنبلی نیست. گاهی نشانه‌ای است از ذهنی که درگیر اضطراب یا افسردگی است. در چنین شرایطی سرزنش خود، فقط اوضاع را بدتر می‌کند. راه درست این است که چرخه‌ معیوب را بشناسیم، قدم‌ های کوچک برداریم و در صورت لزوم، از متخصص کمک بگیریم. شکستن این چرخه یعنی پس گرفتن کنترل زندگی از دست اضطراب و افسردگی.

اهمال کاری عادتی است که کم و بیش سراغ همه‌ ما می‌آید، اما حقیقت این است که بعضی افراد بیشتر از بقیه درگیر آن می‌شوند. روانشناسان معتقدند ویژگی های شخصیتی و الگوهای رفتاری خاصی باعث می‌شود احتمال تعلل در افراد بیشتر شود. در این مقاله می‌خواهیم بررسی کنیم کدام تیپ افراد بیشتر مستعد اهمال کاری هستند.

1- کمال گراها

افراد کمال گرا همیشه دنبال بهترین و بی‌نقص‌ترین نتیجه هستند. همین باعث می‌شود شروع کار برایشان سخت شود؛ چون فکر می‌کنند تا شرایط ایده‌آل نباشد، نباید کاری انجام دهند. نتیجه این می‌شود که مدام کارها را عقب می‌اندازند.

2- افراد مضطرب و نگران

کسانی که اضطراب بالایی دارند، معمولاً از شروع کار می‌ترسند. ذهنشان پر از «اگرها» است: اگر نتوانم، اگر خراب کنم، اگر نتیجه بد شود… همین ترس‌ها آنها را فلج می‌کند و باعث می‌شود شروع را به تعویق بیندازند.

3- کسانی که زود حوصله شان سر می‌رود

برخی افراد تمرکز طولانی مدت روی یک موضوع برایشان سخت است. وقتی کاری برایشان جذابیت اولیه اش را از دست بدهد، سریع آن را کنار می‌گذارند و به سراغ چیزی آسان‌تر یا سرگرم‌کننده تر می‌روند.

4- افراد بی برنامه

کسانی که برای کارهایشان برنامه مشخصی ندارند، معمولاً راحت تر به دام اهمال کاری می‌افتند. وقتی اولویت ها معلوم نباشد، ذهن ناخودآگاه کارهای سخت‌تر را عقب می‌اندازد و به کارهای ساده یا بی‌اهمیت می‌پردازد.

5- کسانی که انگیزه پایینی دارند

وقتی دلیل یا هدف روشنی پشت کاری نباشد، انرژی شروع آن هم وجود ندارد. افرادی که معمولاً هدف های کوتاه مدت و پاداش‌های مشخص برای خودشان تعیین نمی‌کنند، بیشتر درگیر تعلل می‌شوند.

6- تصمیم گیرندگان مردد

بعضی افراد به طور ذاتی سخت تصمیم می‌گیرند. وقتی با یک انتخاب روبرو می‌شوند، آنقدر درگیر بررسی و سبک سنگین کردن می‌شوند که عملاً زمان انجام کار از دست می‌رود.

7- افراد بیش فعال در دنیای دیجیتال

کسانی که مدام درگیر شبکه های اجتماعی، پیام رسان‌ها و اینترنت هستند، به‌خاطر بمباران اطلاعاتی بیشتر دچار اهمال کاری می‌شوند. آنها کارهای مهم‌تر را عقب می‌اندازند تا یک «چک کوچک» دیگر در گوشی انجام دهند.

اگر بخواهیم از دید روانشناسی علمی به موضوع نگاه کنیم، مجله Psychology of Procrastination توضیحات بسیار معتبری دارد.

جمع بندی

اهمال‌کاری بیشتر در افرادی دیده می‌شود که یا از شروع کردن می‌ترسند (مثل کمال‌گراها و مضطرب‌ها)، یا انرژی و انگیزه کافی ندارند (مثل افراد بی‌هدف یا بی‌برنامه). شناختن این الگوها به ما کمک می‌کند بفهمیم چرا دچار اهمال‌کاری می‌شویم و راهکارهای متناسب با تیپ شخصیتی خودمان را پیدا کنیم.

1- «شروع کن، حتی اگر قدمی کوچک باشد.»

بزرگ‌ترین مانع موفقیت، شروع نکردن است. وقتی حتی یک قدم کوچک برمی‌داری، انرژی حرکت در مسیر ساخته می‌شود.

2- «بهترین زمان کاشت درخت ۲۰ سال پیش بود؛ دومین زمان، همین امروز است.»

این ضرب‌المثل قدیمی یادآور می‌شود که گذشته هرچه بود، دیگر تمام شده. مهم این است که همین حالا اقدام کنیم.

3- «هیچ‌کس منتظر شرایط عالی نمی‌ماند، چون شرایط عالی وجود ندارد.»

اگر منتظری همه چیز کامل شود، هیچ وقت شروع نمی‌کنی. با همین امکانات و همین شرایط حرکت کن.

۴. «انرژی حرکت در عمل نهفته است، نه در فکر کردن.»

مدام فکر کردن به کارها فقط استرس بیشتری می‌آورد. راه رهایی، عمل کردن است.

۵. «کارهای امروز را به فردا نسپار؛ فردا هم کارهای خودش را دارد.»

تعویق، کارها را روی هم انباشته می‌کند و فشار بیشتری می‌سازد. بهترین راه، انجام کار در همان روز است.

۶. «پیشرفت کوچک بهتر از ایستادن کامل است.»

شاید امروز فقط ده دقیقه کار کردی، اما همین ده دقیقه تو را جلوتر از دیروز می‌برد.

۷. «اگر شروع نکنی، هیچ‌وقت نمی‌فهمی چه چیزهایی در انتظارت است.»

بزرگ‌ترین حسرت‌ها معمولاً برای کارهایی است که انجام نداده‌ای، نه برای اشتباهاتی که کرده‌ای.

چطور از این جملات استفاده کنیم؟

• یادداشت روزانه: یکی از جملات را هر روز روی دفتر یا تقویم خودت بنویس.

• یادآور دیجیتال: جمله‌ مورد علاقه‌ات را به‌عنوان پس‌زمینه گوشی یا لپ‌تاپ انتخاب کن.

• گفتگوی درونی: وقتی بهانه میاری، یکی از این جملات را بلند بگو.

و اما سخن آخر

جملات انگیزشی به تنهایی مشکل اهمال کاری را حل نمی‌کنند، اما می‌توانند جرقه‌ای باشند برای شروع. این جمله‌ها ذهن را بیدار می‌کنند و به ما یادآوری می‌کنند که هر قدم حتی ما را به هدف نزدیک‌تر می‌کند. پس همین حالا این جملات را روی وایت برد یا یک کاغذ بنویس و به دیوار اتاقت بزن و با آن به جنگ اهمال کاری برو.

خیلی وقت‌ها کارهایی داریم که می‌دانیم باید انجامشان بدهیم، اما چون انگیزه‌ کافی نداریم، آن‌ها را عقب می‌اندازیم. این همان نقطه‌ای است که کمبود انگیزه و اهمال کاری به هم گره می‌خورند.

رابطه انگیزه و اهمال کاری

• وقتی هدف روشن نباشد ⟵ انگیزه پایین می‌آید ⟵ کارها به تعویق می‌افتند.

• وقتی نتیجه‌ تلاش دور یا نامعلوم باشد ⟵ ذهن شروع را عقب می‌اندازد.

• انگیزه مثل سوخت موتور عمل می‌کند؛ اگر خالی باشد، حرکت سخت می‌شود.

دلایل کمبود انگیزه در مطالعه یا کار

• نداشتن هدف مشخص یا جذاب

• خستگی و فرسودگی ذهنی

• مقایسه بیش از حد با دیگران

• نبود پاداش یا بازخورد فوری

راهکارهای افزایش انگیزه برای جلوگیری از اهمال کاری

1. هدف گذاری شفاف و کوچک: به‌جای گفتن «باید موفق شوم»، بگو «امروز ۱۰ صفحه می‌خوانم».

2. ایجاد حس فوریت: ضرب الاجل های کوتاه مدت برای خودت بگذار.

3. پاداش های کوچک: هر گام کوچک را جشن بگیر.

4. یادآوری دلیل اصلی: از خودت بپرس چرا باید این کار را انجام دهم؟

5. الهام گرفتن: مطالعه داستان موفقیت دیگران یا حتی گوش دادن به یک پادکست انگیزشی.

اهمال‌کاری عادتی است که آرام‌آرام وارد زندگی می‌شود و ریشه می‌دواند. خبر خوب این است که می‌توان آن را مدیریت کرد و کنار گذاشت. برای غلبه بر این عادت، نیاز به یک تغییر بزرگ نیست؛ گاهی چند راهکار ساده اما منظم می‌تواند شما را به مسیر درست برگرداند. در ادامه ۶ روش موثر برای رهایی از اهمال‌کاری را معرفی می‌کنیم.

۱. کارها را به بخش‌های کوچک تقسیم کنید

یکی از دلایل اصلی اهمال‌کاری، بزرگ به نظر رسیدن کارهاست. وقتی یک پروژه یا تکلیف را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم کنید، ذهن‌تان آن را قابل‌انجام می‌بیند. مثلاً به جای نوشتن «یک مقاله کامل»، فقط بگویید: «اول یک پاراگراف مقدمه بنویسم». این تکنیک فشار روانی را کم می‌کند و شما را به حرکت وادار می‌کند.

۲. قانون دو دقیقه‌ای را اجرا کنید

این قانون می‌گوید: اگر کاری کمتر از دو دقیقه زمان می‌برد، همین حالا انجامش بده. پاسخ دادن به یک ایمیل کوتاه یا شستن یک لیوان نمونه‌های ساده‌ای هستند. اجرای این قانون باعث می‌شود کارهای کوچک تلنبار نشوند و ذهن شما سبک‌تر شود.

۳. زمان‌بندی مشخص برای شروع داشته باشید

اهمال‌کارها معمولاً منتظر «حال خوب» می‌مانند. اما حال خوب شاید هیچ‌وقت نیاید. بهترین کار این است که یک زمان مشخص روی تقویم یا گوشی برای شروع کار بگذارید. وقتی ساعت شروع تعیین می‌شود، احتمال بیشتری دارد که واقعاً دست به کار شوید.

۴. محیط خود را ساده و بدون حواس‌پرتی کنید

شبکه‌های اجتماعی، اعلان‌های موبایل و شلوغی اطراف، همه دشمن تمرکز هستند. اگر می‌خواهید کاری را به تعویق نیندازید، محیطتان را تا حد امکان ساده کنید. گاهی حتی یک تغییر کوچک مثل خاموش کردن نوتیفیکیشن‌ها یا جمع کردن وسایل اضافی روی میز، می‌تواند تأثیر زیادی داشته باشد.

۵. با ذهنیت کمال‌گرایی خداحافظی کنید

خیلی‌ها به دلیل کمال‌گرایی دچار اهمال‌کاری می‌شوند؛ چون منتظر شرایط بی‌نقص یا نتیجه عالی هستند. به جای آن، بپذیرید که «شروع ناقص، بهتر از شروع نکردن» است. وقتی اولین قدم را برداشتید، همیشه می‌توانید در ادامه آن را اصلاح کنید.

۶. خودتان را پاداش بدهید

انسان ذاتاً به پاداش گرفتن علاقه دارد. بعد از انجام یک بخش از کار، برای خودتان یک جایزه کوچک در نظر بگیرید: یک فنجان قهوه، دیدن چند دقیقه فیلم یا یک پیاده‌روی کوتاه. این کار باعث می‌شود ذهن‌تان کار را با احساس مثبت همراه کند.

سخن پایانی

کنار گذاشتن اهمال‌کاری یک شبه اتفاق نمی‌افتد. اما با اجرای چند راهکار ساده—از تقسیم کارها و قانون دو دقیقه‌ای گرفته تا تعیین زمان شروع، ساده‌سازی محیط، کنار گذاشتن کمال‌گرایی و دادن پاداش به خود—می‌توانید کم‌کم این عادت را کنترل کنید. نکته مهم، شروع کردن است. حتی یک قدم کوچک هم بهتر از ایستادن و تعویق بی‌پایان است. برای مطالعه عمیق تر در مورد اهمال کاری میتوانید مرجع اصلی این مطلب یعنی verywellmind را بررسی کنید.

اهمال‌کاری در نگاه اول بی‌ضرر به نظر می‌رسد: «الان حال ندارم، بعداً انجام می‌دهم.» اما وقتی این عادت تبدیل به یک الگوی همیشگی شود، تأثیرات عمیقی روی زندگی شخصی، شغلی و حتی سلامت روان ما می‌گذارد. در ادامه با مهم‌ترین عواقب اهمال‌کاری آشنا می‌شویم.

۱. استرس و اضطراب مداوم

یکی از نخستین نتایج اهمال‌کاری، افزایش استرس است. وقتی کاری را عقب می‌اندازید، ذهن‌تان مدام مشغول آن وظیفه نیمه‌تمام است. این درگیری ذهنی، حتی زمانی که در حال استراحت هستید، آرامش شما را می‌گیرد.

۲. کاهش بهره‌وری و کیفیت کار

کارهایی که در دقیقه ۹۰ انجام می‌شوند، معمولاً با عجله و بدون دقت کافی پیش می‌روند. نتیجه؟ کیفیت پایین‌تر و خروجی‌ای که خودتان هم از آن راضی نیستید. در محیط‌های کاری، این موضوع می‌تواند اعتبار حرفه‌ای شما را به خطر بیندازد.

۳. فرصت‌های از دست‌رفته

وقتی به خاطر تعویق، پروژه‌ای را دیرتر تحویل می‌دهید یا برای یادگیری مهارتی اقدام نمی‌کنید، در واقع فرصت‌های رشد و پیشرفت را از دست می‌دهید. اهمال‌کاری می‌تواند مسیر شغلی و حتی روابط اجتماعی شما را کند یا متوقف کند.

۴. آسیب به اعتماد به نفس

وقتی بارها تجربه کنید که کارهایتان نیمه‌کاره مانده یا دیر تمام شده، کم‌کم به توانایی خود شک می‌کنید. این چرخه باعث کاهش اعتماد به نفس می‌شود و خود این موضوع، دوباره اهمال‌کاری را تقویت می‌کند.

۵. تأثیر بر سلامت روان و جسم

تحقیقات نشان داده‌اند اهمال‌کاری مزمن با مشکلاتی مثل اضطراب، افسردگی و حتی ضعف سیستم ایمنی در ارتباط است. وقتی ذهن شما پر از نگرانی باشد، بدن‌تان هم دیر یا زود واکنش نشان می‌دهد.
تحقیقات نشان می‌دهند اهمال‌کاری می‌تواند منجر به افزایش استرس و اضطراب، احساس گناه و پشیمانی، کاهش انگیزه و حتی انزوا و افسردگی شود (برای بررسی دقیق‌تر این عواقب، این مقاله را ببینید).

۶. آسیب به روابط شخصی

شاید کمتر به آن توجه کرده باشید، اما اهمال‌کاری می‌تواند به روابط خانوادگی و دوستانه هم ضربه بزند. وقتی مرتب قولی را به تعویق می‌اندازید یا کاری را انجام نمی‌دهید، اطرافیان اعتمادشان را به شما از دست می‌دهند.

جمع‌بندی

اهمال‌کاری فقط یک «عادت ساده» نیست؛ اگر ادامه پیدا کند، می‌تواند روی تمام ابعاد زندگی تأثیر منفی بگذارد. از استرس و کاهش کیفیت کار گرفته تا فرصت‌های از دست‌رفته و آسیب به روابط شخصی. برای همین، شناخت عواقب آن و تلاش برای تغییر، ضروری است.

همه ما گاهی کارهایمان را عقب می‌اندازیم؛ اما وقتی این تعویق‌ها به یک عادت همیشگی تبدیل شود، پای اهمال‌کاری وسط است. تشخیص این عادت اولین قدم برای تغییر آن است. در ادامه با مهم‌ترین علائمی آشنا می‌شوید که اگر آن‌ها را در خودتان دیدید، وقتش رسیده دست به کار شوید.

۱. شروع نکردن کارها تا دقیقه ۹۰

اگر همیشه منتظر نزدیک شدن موعد تحویل یا لحظه آخر هستید تا کاری را آغاز کنید، این یکی از بارزترین نشانه‌های اهمال‌کاری است. شما به جای برنامه‌ریزی، منتظر فشار اضطرار می‌مانید.

۲. بهانه‌تراشی مداوم

«حالم خوب نبود»، «شرایط مناسب نبود» یا «الان وقتش نیست»… اگر این جملات برایتان آشناست، احتمالاً دارید به جای عمل، بهانه می‌تراشید.

۳. اولویت دادن به کارهای ساده

به‌جای انجام کار مهم، سراغ مرتب‌کردن میز، چک‌کردن شبکه‌های اجتماعی یا کارهای کم‌اهمیت می‌روید. این نوع جایگزینی، شکل ظریف اما جدی اهمال‌کاری است.

۴. احساس گناه و استرس

یکی از علائم پنهان اهمال‌کاری، حس دائمی استرس و عذاب وجدان است. وقتی می‌دانید باید کاری را انجام می‌دادید اما نکرده‌اید، ذهن‌تان آرام نمی‌گیرد.

۵. کمال‌گرایی افراطی

خیلی‌ها فکر می‌کنند کمال‌گرایی خوب است، اما وقتی باعث می‌شود تا زمان رسیدن به شرایط «ایده‌آل» کاری را شروع نکنید، در واقع به اهمال‌کاری تبدیل می‌شود.

۶. پر کردن وقت با سرگرمی‌های بی‌اهمیت

تماشای بی‌پایان فیلم، بازی یا پرسه زدن در اینترنت… اگر مدام وقت خود را با سرگرمی‌های کم‌ارزش می‌گذرانید تا از انجام وظایف اصلی فرار کنید، این یک نشانه روشن است.

۷. تصمیم‌گیری‌های طولانی و بی‌پایان

گاهی اهمال‌کاری به شکل فلج تصمیم‌گیری بروز می‌کند؛ یعنی آن‌قدر درگیر انتخاب‌ها و سنجیدن شرایط می‌شوید که هیچ اقدامی نمی‌کنید.

۸. فراموشی یا از دست دادن ضرب‌الاجل‌ها

اگر همیشه کارهایتان دیر تمام می‌شود یا موعد تحویل را از دست می‌دهید، این هم می‌تواند ریشه در اهمال‌کاری داشته باشد، نه فقط بی‌برنامگی.

۹. شروع چند کار و رها کردن آن‌ها

افراد اهمال‌کار معمولاً پر از پروژه‌های نیمه‌تمام هستند. شروع کردن برایشان آسان است، اما به پایان رساندن کارها دشوار.

۱۰. کاهش اعتماد به نفس

تجربه مکرر تعویق و شکست در انجام کارها باعث می‌شود کم‌کم به توانایی خود شک کنید. این کاهش اعتماد به نفس هم خود عاملی می‌شود برای اهمال‌کاری بیشتر.

کلام آخر

نشانه هایی که ذکر شد برگرفته از مرکز مشاوره دکتر سلام بود. اگر چند مورد از این نشانه‌ها را در خودتان می‌بینید، به احتمال زیاد با اهمال‌کاری مزمن دست‌وپنجه نرم می‌کنید. خبر خوب این است که شناخت علائم، اولین قدم برای تغییر است. وقتی بدانید در کدام مرحله گیر کرده‌اید، راحت‌تر می‌توانید با راهکارهای درست (مثل برنامه‌ریزی، شکست کارها به بخش‌های کوچک و مدیریت ذهنیت کمال‌گرایانه) این عادت را کنار بگذارید.

 اهمال کاری انواع مختلفی دارد که به دلایل مختلف رخ می دهد و هر یک از آنها راه حل به خصوصی دارد که در ادامه توضیح میدهیم:

1- کمال گرا

کمتل گراها از ترس اینکه کارشان بی نقص نباشد، آن را به تعویق می اندازند، در جزئیات غرق میشوند و هیچ وقت شروع نمیکنند.

راه درمان:

به جای تمرکز روی کامل بودن، روی پیشرفت تمرکز کن. کار را شروع کن، حتی ناقص. بعداً فرصت اصلاح و بهتر شدن هست.

2- کسی که از حجم کار فلج می شود

وقتی کاری خیلی بزرگ و پیچیده باشد، شروع آن سخت میشود و آن را به آینده موکول میکنیم.

راه حل:

کار را به تکه های کوچکتر تقسیم کن. فقط با یک قدم ساده شروع کن تا روند انجام کار شکل بگیرد.

3- هیجان طلب

این افراد تا دقیقه 90 صبر میکنند چون تصور میکنند تحت فشار بهتر کار میکنند

راه درمان:

برای خودت ضرب العجل مصنوعی بگذار تا همان حس فشار را ایجاد کنی، بدون اینکه کیفیت قربانی شود.

4- حواس پرت

دائما بین کارهای بی اهمیت یا شبکه های اجتماعی سرگردان است و تمرکز ندارد.

راه درمان:

محیط کاری را طوری بچین که باعث حواس پرتی نشود. نوتیفیکیشن های گوشی را خاموش کن. از تکنیک های مثل پومودورو و یا بلوک زمانی استفاده کن.

5- اجتناب گر

این افراد از کارهایی که سخت یا ناراحت کننده اند فرار میکنند. ترس از شکست یا قضاوت مانع شان میشود.

راه درمان:

تمرکز را از روی سختی کار بردار و به مزایای آن فکر کن. کار را فرصتی برای رشد ببین نه تهدید

6- اهمال کاری با اولیت بندی اشتباه

مدام کارهای کم اهمیت اما به ظاهر مفید انجام میدهند تا از کار اصلی فرار کنند.

راه درمان:

کارها را بر اساس اهمیت واقعی شان بچین. اول از همه مهم ترین کار یا سخت ترین کار را انجام بده. (قورباغه را قورت بده)